Impedancja i faza elektryczna |
Charakterystyka częstotliwościowa |
|
|
Minimum impedancji (linia czerwona) osiąga wartość 3,5 Ω. Faza elektryczna nie przyjmuje niebezpiecznych wartości. Zafalowania widoczne na obu wykresach wskazują na możliwość występowania rezonansów przy 160, 520 i 900 Hz. Pierwszy z nich pokrywa się z zaburzeniem na charakterystyce częstotliwościowej. |
Wypadkowa charakterystyka przetwarzania ujawnia dość szeroką dziurę o szerokości jednej oktawy (2,5-5 kHz) i głębokości ok. 3 dB. Powyżej 15 kHz charakterystyka szybko opada. Najwyższej góry, tak zwanego powietrza, może brakować. Ważony pomiar uśrednionej efektywności dal wynik 89,0 dB(C). |
Charakterystyki kierunkowe w pionie |
Charakterystyki kierunkowe w poziomie |
|
|
Dziura pomiędzy średnicą i górą pogłębia się powyżej osi akustycznej, zmniejsza natomiast – poniżej. Możliwe, że właśnie dlatego przednia ścianka jest pochylona. W płaszczyźnie poziomej (na boki) obserwujemy lekkie poszerzenie dziury pomiędzy 4 a 5 kHz oraz typowe i zupełnie naturalne osłabienie najwyższego zakresu (powyżej 10 kHz). Ogólnie rzecz biorąc, nie ma niczego niepokojącego.
|
Rezonanse |
Odpowiedź jednostkowa |
|
|
W zakresie średnio-wysokotonowym, od 1 kHz wykres wodospadowy jest czysty, co w praktyce oznacza brak rezonansów samych głośników. Poniżej 1 kHz energia akustyczna jest kumulowana, najwyraźniej w obudowie, trzeba jednak zaznaczyć, że wygląd wykresu nie jest niepokojący. Może jednak potwierdzać istnienie wspomnianych wcześniej niewielkich rezonansów (160, 520, 900 Hz).
|
Kształt „ogona” wykresu odpowiedzi jednostkowej (od 0,5 ms po impulsie) wskazuje na bardzo ładne, czyste zachowanie głośników. Niewiele zestawów głośnikowych może pochwalić się takim wynikiem. Głośniki podłączono w zgodnej polaryzacji.
|
Wpływ maskownicy |
|
|
|
Powinno się ją zdecydowanie zdejmować na czas odsłuchu. Grill wprowadza silne zaburzenie charakterystyki częstotliwościowej w zakresie wysokich tonów (6-9 kHz) – ewidentnie mamy tutaj do czynienia z efektem dyfrakcyjnym. |
|